Desolina Sartori

Riportiamo questa poesia inneggiante ai vini bobbiesi sicuramente recitata in qualche convivio campestre

Ar vìn ad Bòbi

S’at bèiv ar vìn du Dégh e ad lègh Biśiòn
stà sicür ch’l’è pròpi bòn.
Se i spuś i bęivìsa ar vìn ad Cugnö,
u sò prìm, u sarìsa on bèl fiö;
s’at bèiv ar vìn ad Durda, de Roch ed ad Balsègh
stà tent ch’t’embariègh.
Vöt fèt scôrta d’vìn ch’u stàga sàn di mèiś?
pìal du Rus e di Marchèiś…
che, specialmént con cu ’d Maiö…
t’ pudré ’lvè sö di fiö.
S’at fé u stradòn e ra strè da Squèra…
férmat a bèiav a Ravanèra,
at sentiré pô che taganèra…
u t’envìda alsè u bicèr..
parchè l’è pròpi vìn sencér!
Anca cul da Vàl e di Bargnòn
ut renfrèsca u gargatòn…
ma cul de Campar e cul di Camp
ut fa restè limò d’incant;
Se pö ad bèiav cul da Brè
ut fa guarì se t’é malè,
parchè u vègna ’d l’üga bòna
cm’ a l’è cula du Cardè!!!
Che anca ar vìn ad Monsànt
ch’il buvrìsa fìn i Sant…
ma s’at tàst cu ’d San Martìn, de Frascalén
de Ruśàgn e du Bargnarè,
an t’è pö bòn d’lasèl stè…
e s’a gh’fìsa ancura cul di Scôparèl.
da Biàsa e cul dra Rìva..
ut farìsa suné a pìva!!!
Pìa ar vìn di Scròch, ad Bufalòra ed cul dra Cruś..
tu truvré pròpi da spuś!
Vègna dòp cul da Ciucarèla, di Belöi e da Pianèla..
ch’ut fa cantè l’òibèla!!!
An ta dìś at cu’d Canèid e u biànch dra Spèsa…
ch’ u t’ pö servì, anca da dì mèsa!!!
Cu’ d’Piancaśè, con cul d’l’Érta e cu’ di Arèi..
fìn i brüt u ia fa gnì bèi!
Gh’è pö cul du Casòn e d’San’Ambröś,
ch’u t’ fa rifiurì…pròpi cm’e röś!!!
Dònca ar vìn du nòs paiś…
l’è bòn par tüt i amìś,
ma cul fàt co’ ra machìna e co’ i pé,
l’è cerchè anca da i furesté,
parchè cul chèr e bòn marchè..
da tanti pèrt il vègna piè!!!
Sichè gh’è da comprénd
che dar vìn ad Bòbi,
i rèsta tüti contént.
E ’dsé, a ra fìn dra ghèra,
alsùma ra vuś, nèta e s’cièta:
Viva ar vìn bòn ad Nìni Bütafèva!!!
i dus d’ Maria ad Fàno e da Pìna da Ruchèta!!!
Ch’u ’m güstè con e tartén, i trameśìn e i sanguisìni..
ch’l’èva preparè a Dòna d’Nìni!!!